Surfcamp in Seal Rocks!

Daar gingen we dan, met een backpack op de rug in een roestig, oud busje – geheel in backpackerstyle – richting het noorden. Na pakweg 3,5u rijden kwamen we aan bij het Waves Surf School camp in Seal Rocks, waar we het weekend met een mooi feestje hebben ingeluid!

De volgende morgen stond het onbijt om kwart voor acht al klaar, waarna we – nog altijd slaperig en half brak – gewapend met wetsuit en surfplank naar het strand reden. Mooi wit strand, helder blauw water, geen mens te bekennen, pelikanen in de lucht en dolfijnen vlak voor de kust: Geweldig! Dankzij de instructors (aka surfdudes) en de beginnersplank ging het surfen me beter af dan verwacht! Ik had verwacht dat ik aan het einde van de 2e dag pas zou kunnen staan, maar dat lukte halverwege de eerste dag al prima!

‘s Avonds weer richting ons kamp, gelegen in the *middle of nowhere* met wilde kangoeroes all over the place, waar we het feestje van de avond daarvoor overtroffen hebben: Gezelligheid! De volgende morgen – dit keer ietwat slaperiger en brakker – weer betijds aan het ontbijt, zodat we weer op tijd op ons board konden staan. Dit keer – voor de afwisseling – naar een ander strand, weer voorzien van een heerlijk surfweertje: non-stop 30+ graden zonder een wolkje aan de lucht: continu insmeren dus!

Zondag na het surfen – onderweg naar Sydney – nog wat uitkijkpunten meegepakt, waarna we ‘s avonds in Sydney aankwamen en iedereen met een gigantisch slaapgebrek (en een paar tinten bruiner) zo snel mogelijk het bed indook.. Yeah, de combinatie van gezelligheid, mooie natuur, surfen en de overall-sfeer was top!

PS. Mooie quote van zo’n surfdude toen ik’m vroeg “Do you know what time it is?”

“Yeah mate, it’s the time of your life!”

So true!

De originele post (incl. reacties) vind je hier.

This entry was posted in Australië 2008, Reisverhalen and tagged . Bookmark the permalink.